Test kwasowo-zasadowy DINSENrura żeliwna(nazywane również rurami SML) są często używane do oceny ich odporności na korozję, szczególnie w środowiskach kwaśnych i zasadowych. Rury drenażowe z żeliwa są szeroko stosowane w systemach zaopatrzenia w wodę, drenażu i rurociągach przemysłowych ze względu na ich doskonałe właściwości mechaniczne i odporność na korozję. Poniżej przedstawiono ogólne kroki i środki ostrożności dotyczące przeprowadzania testów kwasowo-zasadowych na rurach SML:
Cel eksperymentu
Ocena odporności na korozję rur z żeliwa sferoidalnego w środowisku kwaśnym i zasadowym.
Określ jego stabilność chemiczną w różnych warunkach pH.
Podaj odniesienie dotyczące doboru materiałów w zastosowaniach praktycznych.
Materiały eksperymentalne
Próbki rur żeliwnych (pocięte na odpowiednie rozmiary).
Roztwory kwaśne (takie jak rozcieńczony kwas siarkowy, rozcieńczony kwas solny; wartość pH można dostosować w razie potrzeby).
Roztwory alkaliczne (np. roztwór wodorotlenku sodu; wartość pH można dostosować w razie potrzeby).
Pojemniki (szkło kwasoodporne lub pojemniki plastikowe).
Narzędzia pomiarowe (pH-metr, waga elektroniczna, suwmiarka itp.).
Sprzęt do pomiaru szybkości korozji (taki jak piec suszący i waga niezbędne w przypadku metody utraty wagi).
Sprzęt ochronny (rękawiczki, okulary ochronne, fartuchy laboratoryjne itp.).
Kroki eksperymentalne
Przygotowanie próbki:
Wytnij próbkę rury SML i upewnij się, że powierzchnia jest czysta i wolna od oleju.
Zmierz i zapisz początkowy rozmiar i wagę próbki.
Przygotuj roztwór:
Przygotuj roztwór kwaśny i roztwór zasadowy o wymaganym pH.
Użyj pehametru do skalibrowania pH roztworu.
Eksperyment immersyjny:
Zanurz próbkę rury żeliwnej DINSEN odpowiednio w roztworze kwaśnym i roztworze zasadowym.
Upewnij się, że próbka jest całkowicie zanurzona i zapisz czas zanurzenia (np. 24 godziny, 7 dni, 30 dni itd.).
Obserwacja i rejestrowanie:
Należy regularnie obserwować zmiany na powierzchni próbki (takie jak korozję, przebarwienia, wytrącanie się osadów itp.).
Zanotuj zmianę koloru roztworu i powstawanie osadu.
Usuń próbkę:
Po upływie określonego czasu należy wyjąć próbkę i przepłukać ją wodą destylowaną.
Wysusz próbkę i zmierz zmianę jej wagi i wielkości.
Obliczanie szybkości korozji:
Szybkość korozji oblicza się metodą utraty masy, a wzór jest następujący:Szybkość korozji = powierzchnia × czas
Utrata wagi:
Porównaj szybkość korozji w środowisku kwaśnym i zasadowym.
Analiza wyników:
Przeanalizuj odporność korozyjną rur z żeliwa sferoidalnego w różnych warunkach pH.
Oceń przydatność w zastosowaniach praktycznych.
Środki ostrożności
Ochrona bezpieczeństwa:
Roztwory kwasów i zasad są żrące, dlatego eksperymentatorzy muszą nosić sprzęt ochronny.
Eksperyment należy przeprowadzać w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.
Stężenie roztworu:
Wybierz odpowiednie stężenie kwasu i zasady zgodnie z rzeczywistym scenariuszem zastosowania.
Przetwarzanie próbek:
Upewnij się, że powierzchnia próbki jest czysta, aby zanieczyszczenia nie wpłynęły na wyniki eksperymentu.
Czas trwania eksperymentu:
Należy ustalić rozsądny czas zanurzenia, zgodnie z celem eksperymentu, aby w pełni ocenić odporność na korozję.
Wyniki eksperymentów i zastosowania
Jeśli rura z żeliwa sferoidalnego wykazuje niską szybkość korozji w środowisku kwasowo-zasadowym, oznacza to, że ma dobrą odporność na korozję i nadaje się do stosowania w złożonych środowiskach chemicznych.
Jeśli stopień korozji jest wysoki, konieczne mogą być dodatkowe środki antykorozyjne (takie jak powłoka lub ochrona katodowa).
Eksperymenty kwasowo-zasadowe pozwalają w pełni zrozumieć stabilność chemiczną rur z żeliwa sferoidalnego, co stanowi naukową podstawę do ich stosowania w określonych środowiskach.
Czas publikacji: 28-02-2025
